Δίνεται το τέλος μιας ιστορίας, εσύ πρέπει μέσω ερωτήσεων που απαντιούνται με ναι/όχι να βρεις τι έχει συμβεί. Οι ιστορίες έχουν πάντα μία λογική βάση.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λυμένη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λυμένη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Ιστορία #18: Εύκολη δολοφονία. (3/5) [Λυμένη]

Ήταν προσηλωμένη στην απαγωγή που παρακολουθούσε, έτσι ο φόνος της ήταν πολύ εύκολος.

Λύση:
Η δολοφονημένη είναι σκηνοθέτης, και σε γυρίσματα σκηνής απαγωγής σε πολυσύχναστο δρόμο, ο δολοφόνος (του οποίου τα κίνητρα δε μας αφορούν) βρίσκει ευκαιρία να τη μαχαιρώσει και να φύγει, αφού όλο το επιτελείο είναι προσηλωμένο στο γύρισμα.

Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

Ιστορία #17: Τα φώτα (4/5) [Λυμένη]

"Έτρεχε με τα χαρτιά στο χέρι, όμως όταν τρεμόπαιξαν τα φώτα πέταξε τα χαρτιά του στον αέρα και αυτοκτόνησε."

Η ιστορία είναι γνωστή, θα έλεγα, αλλά εμπλουτισμένη από εμένα για να γίνει πιο εντυπωσιακή.

Λύση: Ο αυτόχειρας είναι δικηγόρος, τον οποίο προσέλαβε η μαφία. Τα φώτα τρεμόπαιξαν εξ αιτίας της ηλεκτρικής καρέκλας, με την οποία σκότωσαν ένα στέλεχος της μαφίας, ενώ ο δικηγόρος έτρεχε με τα χαρτιά αθώωσής του (τα οποία η μαφία είχε, με οποιαδήποτε μέσα, καταφέρει να αποκτήσει). κατανοώντας ότι ο πελάτης του είναι νεκρός, προτίμησε να αυτοκτονήσει από το να βιώσει την εκδίκηση της μαφίας, η οποία αφορούσε, σύμφωνα με τις απειλές τους, όλη του την οικογένεια.

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Iστορία #16: Η ομολογία (3/5) [Λυμένη]

Μπήκε στην κουζίνα, έκανε μια δήλωση, πήρε μια απάντηση, και μετά παρ' ότι μόνο αυτός ήξερε ότι ήταν ο δολοφόνος, ανακοίνωσε με αυτοπεποίθηση ότι γνώριζε το δράστη και ομολόγησε τα πάντα.

Η ιστορία είναι δική μου.

Λύση: Ο πρωταγωνιστής συμμετείχε σε παιχνίδι Cluedo. Με κατάλληλη ζαριά έβαλε το χαρακτήρα του στην κουζίνα, έκανε μια υπόθεση και πήρε το τελευταίο στοιχείο που χρειαζόταν. Συνειδητοποίησε ότι ο χαρακτήρας του ήταν ένοχος, διατύπωσε την κατηγορία του και κέρδισε το παιχνίδι.

Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

Ιστορία #15: To ραδιόφωνο (3/5) [Λυμένη]

Βγήκε ταραγμένος, μπήκε στο αυτοκίνητό, άνοιξε το ραδιόφωνο κι αμέσως πήρε το όπλο του και αυτοκτόνησε. 

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Ιστορία #14: Γλαρόσουπα (4/5) [Λυμένη]

Παρήγγειλε γλαρόσουπα με το που την είδε στο μενού, αλλά στην πρώτη μπουκιά ζήτησε συγγνώμη, πήγε στην τουαλέτα κι εκεί αυτοκτόνησε.

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Ιστορία #13: Αλλά ήταν αργά... (3/5) [Λυμένη]

"Μετά από εννιά μήνες μετάνιωσε για το ψέμα που είχε πει στις διακοπές του..."

θυμίστε μου πάλι να σας πω άκυρη λεπτομέρεια όταν τη βρείτε.

Λύση:

Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είχε πάει διακοπές πριν 9 μήνες (που δίνονται ως στοιχείο μόνο για να δημιουργήσουν σύγχυση) με έναν φίλο του. Σε κάποια ορειβατική τους, όμως, εξόρμηση, χάθηκαν, και κατέληξαν να ζητήσουν βοήθεια στο μοναδικό σπίτι που βρήκαν. Αποδείχθηκε ότι σ' αυτό το σπίτι έμενε η χήρα ενός πλουσίου και ισχυρού, στο κοντινό χωριό, άνδρα. Για να προστατευθεί, φυσικά, ανακοίνωσε ότι δεν έπρεπε να έχουν καμία επαφή και τους έβαλε να μείνουν σε ένα από τα δωμάτια του υπηρετικού της προσωπικού. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, όμως, ο πρωταγωνιστής σηκώθηκε και προσέγγισε με ξεκάθαρη ερωτική επιθυμία τη χήρα, δίνοντας το όνομα του άλλου ώστε αν τελικά κάτι πάει στραβά, να μη δεχθεί τις συνέπειες. Εν τέλει η χήρα είχε όλη την καλή διάθεση και οι δυο τους συνευρέθηκαν σεξουαλικά, χωρίς ποτέ η χήρα να μάθει την πραγματική ταυτότητα του ατόμου. Πέθανε εννιά μήνες μετά. Στη διαθήκη της άφηνε όλη την περιουσία της στο φίλο του πρωταγωνιστή, ο οποίος όταν το έμαθε, τηλεφώνησε και ενημέρωσε τον πρωταγωνιστή μας, που φυσικά απογοητεύτηκε τρομερά.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Ιστορία #12: Ο αθώος δολοφόνος (4/5) [Λυμένη]

Ένας τύπος, βγάζει το κεφάλι του έξω από το παράθυρο του τρένου, βλέπει ένα χέρι σε κάποιο μπροστινό βαγόνι, και αμέσως πηγαίνει στο εν λόγω βαγόνι και σκοτώνει τον άνθρωπο με το χέρι αυτό. Δεν αντιστέκεται καθόλου, τον συλλαμβάνουν με το που σταματάει το τρένο, περνά τη νύχτα στο αυτόφωρο και την επόμενη μέρα στη δίκη του, παραδέχεται τα πάντα και παρ' όλα αυτά αθωώνεται χωρίς καμία ποινή.

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Ιστορία #11: Παγωτό (5/5) [Λυμένη]

True story!

Παρακινώ όλους όσους τη διαβάσουν να συμμετέχουν, γιατί πρόκειται για αληθινή ιστορία, η οποία έχει το τρομερό δίδαγμα ότι τα πάντα εξηγούνται λογικά!
Η ιστορία δίνεται κανονικά σα γρίφος, αλλά χωρίς τη βοήθεια των ερωταπαντήσεων, κανείς δεν έχει ελπίδα νομίζω! Ως μπλε ιστορία ίσως να τη λύσετε, αν και πολύ αμφιβάλλω. Επαναλαμβάνω ότι είναι αληθινή ιστορία, όχι δικιά μου, και σχεδόν απίστευτη και εντελώς τρελή!
Η δυσκολία ως γρίφος τείνει στο +άπειρο, ως μπλε ιστορία θα της έβαζα 7/5.

***
Ο διευθυντής μιας εταιρίας αυτοκινήτων λαμβάνει το εξής γράμμα:

"Είναι η τέταρτη φορά που σας γράφω, αν και κατανοώ το γεγονός ότι δεν απαντήσατε, αφού η ιστορία μου ακούγεται εντελώς παράλογη. Έχω μια παράδοση με την οικογένειά μου, να τρώμε κάθε Κυριακή όλοι μαζί και μετά να πηγαίνω να παίρνω παγωτό. Ψηφίζουμε για τη γεύση που θα πάρουμε, έπειτα παίρνω το αυτοκίνητό μου (το οποίο έχει κατασκευασθεί από την εταιρία σας) και πηγαίνω και αγοράζω. Βγαίνω, μετά, από το μαγαζί και, τις φορές που αγοράζω βανίλια, το αυτοκίνητο δεν παίρνει μπροστά. Αν πάρω οποιαδήποτε άλλη γεύση, λειτουργεί κανονικά! Μήπως έχετε ιδέα ποιο μπορεί να είναι το πρόβλημα, και γιατί μόνο με τη βανίλια;"
***

True story, ρεαλιστική απάντηση.

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Ιστορία #10: Porsche για 500 ευρώ (3/5) [Λυμένη]

Μια γυναίκα πούλησε την καινούρια πόρσε του άντρα της για 500 μόνο ευρώ.

Και όχι για να γλυτώσει τους φόρους :Ρ

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

Ιστορία #7: Η συνταξιοδότηση του ιερέα. (5/5) [Λυμένη]

Άλλη μια από τις αγαπημένες μου, που δεν την ξέρει και η Έφη!

"Ένας (χριστιανός) ιερέας ενός χωριού βγάζει τον αποχαιρετιστήριο λόγο του. Ο δήμαρχος του χωριού καταφθάνει καθυστερημένος, και ανεβαίνει στο βήμα για να βγάλει το δικό του λόγο. Κατά τη διάρκεια, όμως, του λόγου του (του δημάρχου), κάποιος τον δολοφονεί (το δήμαρχο)."

Λύση, όπως δημοσιεύθηκε στις 11/10/2012, ώρα 11.21

Ο παπάς του χωριού συνταξιοδοτείται και βγάζει αποχαιρετιστηριο λόγο στο χωριό:
"Αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί...μπλα μπλα μπλα...το χωριό αυτό είναι απαίσιο, γεμάτο εγκληματίες...αφού να φανταστείτε η πρώτη μου εξομολόγηση εδώ είχε να κάνει με εκείνον τον ανεξιχνίαστο φόνο που είχε αναστατώσει τη μικρή μας κοινωνία!"
Συγγενής του θύματος του ανεξιχνίαστου φόνου είναι στο ακροατήριο και το ακούει.
Δήμαρχος καταφτάνει αργοπορημένος και, χωρίς να έχει ακούσει την ομιλία του παπά, ξεκινάει την ομιλία του με τις κλασσικές πολιτικάντικες μαλακίες:
"Αγαπητοί μου δημότες. Η κοινότητά μας είχε την τιμη...μπλαμπλα...κι εγώ άλλωστε, είχα την τιμή να είμαι το πρώτο πρόσωπο που εξομολογήθηκε στον ενάρετο αυτόν ιερέα..."
Συγγενής του θύματος του ανεξιχνίαστου φόνου:
"Ωστε ΕΣΥ έφαγες το αίμα μου παλιόπουστ@! Καλά που έχω το κουμπούρι μου πάνω μου, die, muthafackha!"
ΜΠΑΜ!

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Iστορία #6: Αίμα στο ποτήρι (2/5) [Λυμένη]

Ένας άντρας βρίσκεται νεκρός δίπλα σε ένα ποτήρι με νερό και λίγο αίμα.


Λύση, όπως δημοσιεύθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2012, ώρα 6:43 μ.μ.

"[...]εμφανίζεται ένας τύπος στο σπίτι του δικού μας [του νεκρού].
παίρνει ένα κομμάτι πάγο (ή το είχε μαζι του απο πριν;) [το είχε μαζί του] κοφτερο φαντάζομαι, και σκοτώνει τον δικό μας.
φεύγει και βάζει το "όπλο" σ ενα ποτηρι που βρήκε μπροστά του, και το αφηνει να λιώσει.
ουτε να σκουπίζει δακτυλικά αποτυπώματαούτε τπτ. σενιος.[...]"

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Ιστορία #5: Ρωμαίος και Κλεοπάτρα (3/5) [Λυμένη]

Ο Ρωμαίος και η Κλεοπάτρα βρίσκονται νεκροί στο πάτωμα, μπροστά στο κομοδίνο, ανάμεσα σε σπασμένα γυαλιά και νερό (κλασικά στοιχεία μπλε ιστοριών, να το ξέρετε).

Λύση, όπως δημοσιεύθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2012, ώρα 2:19 π.μ.
"Ήταν δυο ψάρια [Ο Ρωμαίος και η Κλεοπάτρα] σε μια γυάλα πάνω σ' ένα κομοδίνο, πέρασε απ' έξω ένα τρένο, και από τους κραδασμούς η γυάλα έπεσε και έσπασε, με αποτέλεσμα να να πεθάνουν τα ψάρια;"

Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

Ιστορία #4: Η Τσιρίδα (2/5) [Λυμένη]

Ένας άνδρας ρωτάει: "Είναι κανείς εδώ ζωντανός;" Ύστερα ακούγεται μια πόρτα να κλείνει, και μετά από τρεις ώρες κάποιος τσιρίζει μέσα στη νύχτα.

Λύση, όπως δε δημοσιεύθηκε ολικά:

Ο άνδρας είναι φύλακας νεκροταφείου, κάνει την ερώτηση προφανώς αστειευόμενος. Τρεις ώρες αργότερα η τσιρίδα που ακούγεται έρχεται από ναρκοληπτική γυναίκα που είχε κοιμηθεί μέσα στο νεκροταφείο, όταν την ξύπνησε ένας ιερέας που πήγαινε να αφήσει λεφτά στον φύλακα, για να πληρώσει τα αντίδωρα που θα έφερνε ο φούρναρης.

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Ιστορια #3: Η βαλίτσα (5/5) [Λυμένη]

Η αγαπημένη μου. Για να μη σου πω 6/5 βαθμός δυσκολίας

Ένας τύπος περπατάει στο δρόμο, κρατώντας τη βαλίτσα ΜΕ ΤΟ ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ. Φτάνει στην πολυκατοικία που έψαχνε, και ανοίγει την πόρτα ΜΕ ΤΟ ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ. Καλεί το ασανσέρ ΜΕ ΤΟ ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ και ανοίγει την πόρτα ΜΕ ΤΟ ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ. Χτυπάει το κουδούνι ΜΕ ΤΟ ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ. Του ανοίγουν κάποιοι άντρες και τους δίνει τη βαλίτσα ΜΕ ΤΟ ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ. Γυρνάει και φεύγει, καλεί ταξί με το αριστερό και δολοφονείται! Τι έχει συμβεί;

Λύση, όπως δημοσιεύθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2012, ώρα 11:26 π.μ.

"Οι τύποι [αυτοί στο σπίτι, αυτοί που άνοιξαν την πόρτα] (μαζι με το γιατρό [ο άνθρωπος που κρατούσε τη βαλίτσα]) έχουν ναυαγήσει κάπου.
Τα τρόφιμα έχουν εξαντληθεί, (αν υπήρχαν κιόλας εξαρχής), κι αποφασίζουν να κόψουν όλοι το χέρι που τους είναι λιγότερο απαραίτητο (το αριστερό οι δεξιόχειρες, και αντίστροφα) για να γίνει τροφή για την ομάδα, για να επιβιώσουν μέχρι να διασωθούν (ή μέχρι να τελειώσουν τα χέρια).
Ο γιατρός, όντας γιατρός, αποφασίζεται να κόψει τελευταίος το χέρι του, μια και η βοήθειά του στις υπόλοιπες επεμβάσεις (κοψίματα) είναι πολύτιμη.
Εκεί που έχει κόψει και το χέρι του τελευταίου πριν απ' αυτόν, ω τι θαύμα, ω υπερλαμπρε θεέ, διασώζονται.
Όμως η συμφωνία είναι συμφωνία: Τι, εμείς μείναμε κουλοί για να χλαπακιάζεις εσύ χερινό κότσι [χέρια...], και τώρα στην απόξω; Όχι, γιατρέ χρωστάς χέρι.
Καλά ρε παιδιά, μη μου βάζετε χέρι, να γυρίσουμε με το καλό, να πάω στο γιατρείο μου με τα εργαλειάκια μου τα αποστειρωμένα, τους επίδεσμους τους φρέσκους, τον κουνιάδο μου τον αναισθησιολόγο, και να γίνει η δουλειά όμορφα, να σας προσφέρω κι εγώ μια χείρα βαλιτσείας, και η βαλίτσα δώρο!
Ψάρωσαν τα παιδιά, ήτανε και η χαρά της διάσωσης, εντάξει.
Πω, κωλοφαρδία, σκέφτηκε ο γιατρός, έχω ένα χέρι καβάντζα, φρεσκοκομμένο και αχρησιμοποίητο! Γρήγορα, να το πάρω με τρόπο μαζί μου, και να το πασάρω για δικό μου.
Όπερ και έγινε.
Μέρα παράδοσης, μέρος παράδοσης,ο γιατρός στην ώρα του, όλα οκ. Το χέρι είναι στην βαλίτσα, ορίστε παρακαλώ, μετρήστε τα δάχτυλα, όλα εκεί, όλα οκ. Ξοφλήσαμε;
Ναι ρε γιατρουδάκο είσαι λεβεντιά. Εις το επανειδείν, και μακρυά από πλοία.
(Γιατρός βγαίνει στο δρόμο και σκέφτεται ουφ όλα καλά πήγανε, τη σκαπουλάραμε, ώ ρε μανούλα μου τη περιπέτεια κι αυτή, τρέμουν τα πόδια μου, δεν είμαι για περπάτημα, κάτσε να καλέσω ένα ταξί...)
Την ίδια ώρα κάποιος απ' το διαμέρισμα: Κοίτα ρε 'σύ, το χέρι του γιατρού, φτυστό με το δικό μου έιναι, να συγκρίνετέ το και μ' αυτό που μου έμεινε... ωπ! κάτι δεν πάει καλά εδώ.
Ταυτόχρονα:
Γιατρός καλεί ταξί με το ΑΡΙΣΤΕΡΟ του χέρι (ήταν σε μονόδρομο και μόνο κατα κει πήγαινε η κυκλοφορία) και Οξύθυμος Άντρας έχει πάει στο παράθυρο να ελέγξει την υποψία τους...
ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΩ!!!"

Ιστορία #2: Θανάσιμο γεύμα (1/5) [Λυμένη]

Πρώτον, η προηγούμενη ιστορία δε λύθηκε ακόμη, αλλά συμφωνήσαμε με την Έφη να έχουμε παράλληλα πολλές ιστορίες ενεργές. Θα βάζουμε ένα μεγάλο "ΛΥΜΕΝΗ" στον τίτλο των λυμένων ιστοριών, ε;

Επίσης ίσως να βάζουμε και τίτλους καλή ώρα, και σε παρένθεση βλέπετε το βαθμό δυσκολίας, το οποία τινά σημαίνει ότι αυτή η ιστορία είναι εύκολη.

"Μια γυναίκα δίνει σε έναν άντρα κάτι να φάει, και μετά από λίγο πεθαίνουν και οι δύο"

Λύση, όπως δημοσιεύθηκε στις 22 Αυγούστου 2012, ώρα 2:01 μ.μ.

"Σαν τον Αδαμ και την Ευα ενα πραγμα; [Ναι]"

Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Ιστορία #1: Νεκρός πάνω σε δέντρο (3/5) [Λυμένη]

"Νεκρός πάνω σε δέντρο"

Λύση, όπως δημοσιεύθηκε στις 28 Αυγούστου 2012, ώρα 5:23 π.μ.

"O σχωρεμένος ήτο αυτοδύτης, που τον "σήκωσε" το πυροσβεστικό αεροπλάνο ενόσω αυτός βρισκόταν κάτω απ' την επιφάνεια του νερού, και τον έριξε σε παρακείμενο καιόμενο δάσος όπου και βρήκε τραγικό θάνατο προσκρούοντας στο δέντρο"